Bubalus de Cancellariis, S., Cardon, J., & Cavellat, P. (1622). STEPHANI BVBALI DE CANCELLARIIS ROMANI, E SOCIETATE JESV, SACRAE THEOLOGIAE in Romano Collegio Professoris COMMENTATIONVM ANGELICARVM IN Vniversam Angelici Doctoris tractationem DE ANGELIS Quae est in prima diuini operis parte a quaestione quinquagesima [et] deinceps Tomus vnus: EORVM, DE QUIBVS ANGELICVS DOCTOR, A QUAESTIOne quinquagesima ad finem quaestionis quinquagesimae quartae, miro doctrinae genere disceptauit, explicationem complectens. nempe de angelorum substantia, seu natura deque iis quae proxime [et] primario naturam ipsam consequuntur; hoc est, de Angelorum existencia, loco, deque ob locum motu, ac denique de prima ac praestantissima eiusdem naturae facultate, quae est vis intelligendi. IN QUO NOVO DISPVTANDI EXPLICANDIQVE CONSILIO, TUM singulorum articulorum rationes examinatur, caeterisque praeseruntur; tum etiam quaecunque ex Patrum oraculis, ex praecipuorum Theologorum, omniumque ferme veterum Philosophorum, Platonis praesertim, atque Aristotelis, eorumque veterum interpretum efatis, adduci potuerunt, suis ipsorum verbis fideliter afferuntur, accurateque penduntur. NEC NON IN QVO POTISSIMVM ELABORATVM EST, VT QVACVNQE OBLAta, in ipsarum dispotationum cursu, occasione; quam alie, sapienterque iidem omnes Philosophi, in primisque Aristoteles ac veteres Peripatetici, de omni de omni generatim intelligente substantia, speciatimque de libera Dei voluntate, ac de hominis animo senserint, suis quoque metipsorum prolatis in medium verbis, aduersus huius laudis euersores, qui hoc etiam faeculo in humane vita perniciem vigent, stabiliatur : NVNC PRIMO LVCEM VIDET, INDICIBVS eum necessariis, tum vtilissimis illustratus. LVGDVNI: Sumptibus Iacobi Cardon & Petri Cauellat.

Bubalus de Cancellariis, Stephanus, Jacques Cardon, and Pierre Cavellat. STEPHANI BVBALI DE CANCELLARIIS ROMANI, E SOCIETATE JESV, SACRAE THEOLOGIAE in Romano Collegio Professoris COMMENTATIONVM ANGELICARVM IN Vniversam Angelici Doctoris Tractationem DE ANGELIS Quae Est in Prima Diuini Operis Parte a Quaestione Quinquagesima [et] Deinceps Tomus Vnus: EORVM, DE QUIBVS ANGELICVS DOCTOR, A QUAESTIOne Quinquagesima Ad Finem Quaestionis Quinquagesimae Quartae, Miro Doctrinae Genere Disceptauit, Explicationem Complectens. Nempe De Angelorum Substantia, Seu Natura Deque Iis Quae Proxime [et] Primario Naturam Ipsam Consequuntur; Hoc Est, De Angelorum Existencia, Loco, Deque Ob Locum Motu, Ac Denique De Prima Ac Praestantissima Eiusdem Naturae Facultate, Quae Est Vis Intelligendi. IN QUO NOVO DISPVTANDI EXPLICANDIQVE CONSILIO, TUM Singulorum Articulorum Rationes Examinatur, Caeterisque Praeseruntur; Tum Etiam Quaecunque Ex Patrum Oraculis, Ex Praecipuorum Theologorum, Omniumque Ferme Veterum Philosophorum, Platonis Praesertim, Atque Aristotelis, Eorumque Veterum Interpretum Efatis, Adduci Potuerunt, Suis Ipsorum Verbis Fideliter Afferuntur, Accurateque Penduntur. NEC NON IN QVO POTISSIMVM ELABORATVM EST, VT QVACVNQE OBLAta, in Ipsarum Dispotationum Cursu, Occasione; Quam Alie, Sapienterque Iidem Omnes Philosophi, in Primisque Aristoteles Ac Veteres Peripatetici, De Omni De Omni Generatim Intelligente Substantia, Speciatimque De Libera Dei Voluntate, Ac De Hominis Animo Senserint, Suis Quoque Metipsorum Prolatis in Medium Verbis, Aduersus Huius Laudis Euersores, Qui Hoc Etiam Faeculo in Humane Vita Perniciem Vigent, Stabiliatur : NVNC PRIMO LVCEM VIDET, INDICIBVS Eum Necessariis, Tum Vtilissimis Illustratus. LVGDVNI: Sumptibus Iacobi Cardon & Petri Cauellat, 1622.

Bubalus de Cancellariis, Stephanus, Jacques Cardon, and Pierre Cavellat. STEPHANI BVBALI DE CANCELLARIIS ROMANI, E SOCIETATE JESV, SACRAE THEOLOGIAE in Romano Collegio Professoris COMMENTATIONVM ANGELICARVM IN Vniversam Angelici Doctoris Tractationem DE ANGELIS Quae Est in Prima Diuini Operis Parte a Quaestione Quinquagesima [et] Deinceps Tomus Vnus: EORVM, DE QUIBVS ANGELICVS DOCTOR, A QUAESTIOne Quinquagesima Ad Finem Quaestionis Quinquagesimae Quartae, Miro Doctrinae Genere Disceptauit, Explicationem Complectens. Nempe De Angelorum Substantia, Seu Natura Deque Iis Quae Proxime [et] Primario Naturam Ipsam Consequuntur; Hoc Est, De Angelorum Existencia, Loco, Deque Ob Locum Motu, Ac Denique De Prima Ac Praestantissima Eiusdem Naturae Facultate, Quae Est Vis Intelligendi. IN QUO NOVO DISPVTANDI EXPLICANDIQVE CONSILIO, TUM Singulorum Articulorum Rationes Examinatur, Caeterisque Praeseruntur; Tum Etiam Quaecunque Ex Patrum Oraculis, Ex Praecipuorum Theologorum, Omniumque Ferme Veterum Philosophorum, Platonis Praesertim, Atque Aristotelis, Eorumque Veterum Interpretum Efatis, Adduci Potuerunt, Suis Ipsorum Verbis Fideliter Afferuntur, Accurateque Penduntur. NEC NON IN QVO POTISSIMVM ELABORATVM EST, VT QVACVNQE OBLAta, in Ipsarum Dispotationum Cursu, Occasione; Quam Alie, Sapienterque Iidem Omnes Philosophi, in Primisque Aristoteles Ac Veteres Peripatetici, De Omni De Omni Generatim Intelligente Substantia, Speciatimque De Libera Dei Voluntate, Ac De Hominis Animo Senserint, Suis Quoque Metipsorum Prolatis in Medium Verbis, Aduersus Huius Laudis Euersores, Qui Hoc Etiam Faeculo in Humane Vita Perniciem Vigent, Stabiliatur : NVNC PRIMO LVCEM VIDET, INDICIBVS Eum Necessariis, Tum Vtilissimis Illustratus. LVGDVNI: Sumptibus Iacobi Cardon & Petri Cauellat, 1622.