<<z >>Lobkowicz, J. C. (1654). CARAMUELIS PRAECURSOR LOGICVS: COMPLECTENS GRAMMATICAM AUDACEM, Cuius partes unt tres, METHODICA, METRICA, CRITICA: Quarum. PRIMA AB OMNIBUS LINGUIS PRAESCINDENS DISPUTAT PHILOSOPHICE DE ARTIFICIO ET SECVNDIS INTENTIONIbus Artis Grammaticae: de Partibus Orationis: de earum dem numero: de singularum qualitatibus, causis & usu. (Hic corrigitur & reformatur veteris Scholae dialectus; & instituitur nova, disputationibus Philosophicis & Theologicis appositissima, subsistens brevibus & clarissimis regulis.) SECUNDA DISSERIT ETIAM [PHILOSOPHICE DE SYLLABARVM NATVRA ET INgenio: de Principiis [et] Causis intrinsecis [et] extrinsecis: de Accentu [et] loco: de Magnitudine, Compositione, [et] Propositione, de Quantitate vera [et] secundum dici, de Motu, [et] primo Motore, seu Deo. (Hic clauditur tota Philosophiae Naturalis, [et] multae controversiae curiosae [et] difficiles summa claritate explicantur [et] dilucidantur: [et] praeparatur animus, ut sequentia omnia utiliter legere possit.) TERTIA AUSU GENEROSO ET FELICI IN OMNES SCIENTIAS NOBILIORES SE INSINUAT, ET ideis Grammaticarum assertionum praeventa, examinat & tradit Logicam, Physicam, Metaphisicam, & Theologiam Scholasticam Moralemque: & illas pure Grammaticis (adeoque cettis, & cuivis puero notis) fundamentis subcollat, & mere litterariis exemplis & notitiis dilucidat. (Et hic ingenioso Lectori facillima & securissima clavis potrigitur, ut possit inire omnes scientias, & in singulis intricatissimas difficultates solvere, & caecas quaestiones aperire.) EST OPVS BREVE, ET OMNINO NECESSARIVM DISCIPVLIS, QVI A RHETORICA, AVT forte a Grammatica immediate se conferunt ad Philosophiam: in quo obscuras [et] graves controversias, tam de creaturis quam de creatore, clare [et] dilucide evolutas invenies, quae implicantur inteerdum, ubi altius de rebus supremis tractatur.].

<<z >>Lobkowicz, Jan Caramuel. CARAMUELIS PRAECURSOR LOGICVS: COMPLECTENS GRAMMATICAM AUDACEM, Cuius Partes Unt Tres, METHODICA, METRICA, CRITICA: Quarum. PRIMA AB OMNIBUS LINGUIS PRAESCINDENS DISPUTAT PHILOSOPHICE DE ARTIFICIO ET SECVNDIS INTENTIONIbus Artis Grammaticae: De Partibus Orationis: De Earum Dem Numero: De Singularum Qualitatibus, Causis & Usu. (Hic Corrigitur & Reformatur Veteris Scholae Dialectus; & Instituitur Nova, Disputationibus Philosophicis & Theologicis Appositissima, Subsistens Brevibus & Clarissimis Regulis.) SECUNDA DISSERIT ETIAM [PHILOSOPHICE DE SYLLABARVM NATVRA ET INgenio: De Principiis [et] Causis Intrinsecis [et] Extrinsecis: De Accentu [et] Loco: De Magnitudine, Compositione, [et] Propositione, De Quantitate Vera [et] Secundum Dici, De Motu, [et] Primo Motore, Seu Deo. (Hic Clauditur Tota Philosophiae Naturalis, [et] Multae Controversiae Curiosae [et] Difficiles Summa Claritate Explicantur [et] Dilucidantur: [et] Praeparatur Animus, Ut Sequentia Omnia Utiliter Legere Possit.) TERTIA AUSU GENEROSO ET FELICI IN OMNES SCIENTIAS NOBILIORES SE INSINUAT, ET Ideis Grammaticarum Assertionum Praeventa, Examinat & Tradit Logicam, Physicam, Metaphisicam, & Theologiam Scholasticam Moralemque: & Illas Pure Grammaticis (adeoque Cettis, & Cuivis Puero Notis) Fundamentis Subcollat, & Mere Litterariis Exemplis & Notitiis Dilucidat. (Et Hic Ingenioso Lectori Facillima & Securissima Clavis Potrigitur, Ut Possit Inire Omnes Scientias, & in Singulis Intricatissimas Difficultates Solvere, & Caecas Quaestiones Aperire.) EST OPVS BREVE, ET OMNINO NECESSARIVM DISCIPVLIS, QVI A RHETORICA, AVT Forte a Grammatica Immediate Se Conferunt Ad Philosophiam: In Quo Obscuras [et] Graves Controversias, Tam De Creaturis Quam De Creatore, Clare [et] Dilucide Evolutas Invenies, Quae Implicantur Inteerdum, Ubi Altius De Rebus Supremis Tractatur.]. 1654.

<<z >>Lobkowicz, Jan Caramuel. CARAMUELIS PRAECURSOR LOGICVS: COMPLECTENS GRAMMATICAM AUDACEM, Cuius Partes Unt Tres, METHODICA, METRICA, CRITICA: Quarum. PRIMA AB OMNIBUS LINGUIS PRAESCINDENS DISPUTAT PHILOSOPHICE DE ARTIFICIO ET SECVNDIS INTENTIONIbus Artis Grammaticae: De Partibus Orationis: De Earum Dem Numero: De Singularum Qualitatibus, Causis & Usu. (Hic Corrigitur & Reformatur Veteris Scholae Dialectus; & Instituitur Nova, Disputationibus Philosophicis & Theologicis Appositissima, Subsistens Brevibus & Clarissimis Regulis.) SECUNDA DISSERIT ETIAM [PHILOSOPHICE DE SYLLABARVM NATVRA ET INgenio: De Principiis [et] Causis Intrinsecis [et] Extrinsecis: De Accentu [et] Loco: De Magnitudine, Compositione, [et] Propositione, De Quantitate Vera [et] Secundum Dici, De Motu, [et] Primo Motore, Seu Deo. (Hic Clauditur Tota Philosophiae Naturalis, [et] Multae Controversiae Curiosae [et] Difficiles Summa Claritate Explicantur [et] Dilucidantur: [et] Praeparatur Animus, Ut Sequentia Omnia Utiliter Legere Possit.) TERTIA AUSU GENEROSO ET FELICI IN OMNES SCIENTIAS NOBILIORES SE INSINUAT, ET Ideis Grammaticarum Assertionum Praeventa, Examinat & Tradit Logicam, Physicam, Metaphisicam, & Theologiam Scholasticam Moralemque: & Illas Pure Grammaticis (adeoque Cettis, & Cuivis Puero Notis) Fundamentis Subcollat, & Mere Litterariis Exemplis & Notitiis Dilucidat. (Et Hic Ingenioso Lectori Facillima & Securissima Clavis Potrigitur, Ut Possit Inire Omnes Scientias, & in Singulis Intricatissimas Difficultates Solvere, & Caecas Quaestiones Aperire.) EST OPVS BREVE, ET OMNINO NECESSARIVM DISCIPVLIS, QVI A RHETORICA, AVT Forte a Grammatica Immediate Se Conferunt Ad Philosophiam: In Quo Obscuras [et] Graves Controversias, Tam De Creaturis Quam De Creatore, Clare [et] Dilucide Evolutas Invenies, Quae Implicantur Inteerdum, Ubi Altius De Rebus Supremis Tractatur.]. 1654.